Op vakantie… en een oranje lampje.

Het was het waarschuwingslampje van de bandenspanning. Ik dacht meteen aan een lekke band, dus bij de eerste parkeerplaats gingen we van de snelweg af. Daar zijn we aan de kant van de weg gestopt om de banden goed te bekijken. Ze zagen er alle vier goed uit. Bij een zorgvuldige controle zagen we geen spijkers uitsteken of andere narigheid zoals beschadigingen. Dus hebben we het waarschuwingslampje gereset en zijn al duimend verder gereden. Het waarschuwingslampje reset je door de knop lange tijd in te drukken terwijl je stil staat.

Helaas begon het lampje al snel opnieuw te branden. Het tweede wat dan fout kan zijn is dat er te weinig lucht in de banden zit. Banden kun je bijvullen bij een benzinestation, dus op naar het eerstvolgende station. Mijn moeder vroeg of ik wist hoeveel lucht er in de banden moet zitten. Ik zei dat ik dat niet uit mijn hoofd wist, maar dat er in het portier van de bestuurder een sticker zit waar dat precies op staat. Mijn moeder kon zich niet herinneren dat ze die sticker ooit gezien had, dus zocht ze het telefoonnummer op van de Mazda helpservice om daarheen te bellen en te vragen hoeveel lucht erin moet. Haar auto is 9 jaar oud en zij was bang dat zo lang geleden er nog geen stickers geplaatst waren.

We reden bij het eerste station de weg af, om vervolgens verbaasd om ons heen te kijken. Het was geen benzinestation zoals we gewend waren, maar een restaurant met een paar onbemande pompen. Je kon er een elektrische auto opladen en benzine tanken met een pas, maar er was geen shop. Ik heb bij het restaurant geïnformeerd of je er lucht kon krijgen, maar kreeg te horen dat het daar niet kon. Het eerste echte benzinestation was 8 kilometer verderop, daar zou het wel moeten kunnen.

Dus wij weer verder. Ondertussen reden we niet harder dan 100 en bleven we aan de rechterkant rijden naast de vluchtstrook voor het geval er iets mis zou gaan. Ook bespraken we wat we doen moesten als het lampje niet veroorzaakt werd door te weinig lucht, maar toch door een lekke band. In de huidige auto’s zit vaak geen reserveband meer. Die hadden wij dan ook niet bij ons. De Mazda helpservice stuurt bij pech een sleepwagen om je naar de dichtstbijzijnde garage te brengen. Ze helpen niet aan de kant van de weg. Het was zondag, dus de dichtstbijzijnde garage zou dicht zijn en ik moest maandag weer werken. Geen prettig scenario dus.

We kwamen aan bij een echt benzinestation. Daar reed ik om de pompen heen op naar de banden vulpomp. En natuurlijk was die toen buiten gebruik. Dus op naar het volgende station. Dat was weer een restaurant met enkele losse pompen, geen lucht te krijgen. Dus op naar benzinestation 4. Wel pompen, een shop, maar ik zag geen banden vulpomp. In de shop in mijn beste Duits geïnformeerd. Mijn beste Duits bleek niet erg goed, het meisje achter de kassa begreep me niet. Gelukkig was er een ander meisje dat me wel begreep en zij vertelde dat de banden vulpomp tussen de gewone pompen in stond. Dat had ik nog niet eerder gezien, maar ja, voor alles is een eerste keer. Daar ben ik toen achteruit naar toe gereden (ik was om de pompen heen gereden naar de plek waar je meestal een vulpomp vindt). Toen nog even de sticker gecontroleerd waar dezelfde hoeveelheid lucht op stond als de Mazda doorgegeven had. (Van wie zou ik die eigenwijsheid toch hebben?)

Daarna zijn we weggereden, al weer hard duimend. Gelukkig bleef het lampje uit en bereikten we veilig onze bestemming. Maar ik moet toegeven, ik dacht wel even aan die slogan waarmee tegenwoordig veel reclame gemaakt wordt. Doe voor vertrek de bandencheck 😉.